Το να κατέχει ν' αγαπάς
είναι κι αυτό επιστήμη
άμα πληγώσεις μια καρδιά
φέρεις μεγάλη ευθύνη

 Και στ' όνειρο να δω χαρά
η μοίρα θα μανίσει
και με εφιάλτη το πρωί
θα 'ρθει να με ξυπνήσει

Δότης θα γίνω τση καρδιάς
να μη θαφτεί στο χώμα
να ζήσει αυτή να σ' αγαπά
κι ας είναι σ' άλλο σώμα

Δανείζω σου τα μάτια μου
να δεις πως σε θωρούνε
να μη ρωτάς εδώ και κει
το πόσο σ' αγαπούνε

Δεν με φοβίζει ο θάνατος
άλλα 'ναι τα σπουδαία
το ν' αγαπάς να μη μπορείς
να διώξεις την ιδέα

Στης μοίρας μου τη θάλασσα
ψαρεύω μέρα νύχτα
μα δε μπερδεύουνε χαρές
μόνο καϋμοί στα δίκτυα