Πολλές φορές αμφισβητώ
Θεέ μου την ύπαρξη σου
για δε μοιράζεις τσι χαρές
και τσι καϋμούς εξ' ίσου 

Η μοίρα μου στοιχηματεί
οτι θα με ξεβγάλει
μα δε κατέχει φαίνεται
με ποιό 'χει να τα βάλει

Στην πόρτα στέκει η χαρά
κάθε που θα περάσω
κι όμως δε μου 'πε μια φορά
έμπα να σε κεράσω

Να 'σουνα τση πηγής νερό
κι εγώ να 'μουνε χώμα
να σε θολώνω οντε πας
να γράνεις άλλο στόμα 

Φύλλα ξερά τα όνειρα
χάμε στη γη πεσμένα
σαν τον αέρα τα ριξε
η μοίρα μου ένα ένα

Ψυχομαχώ και δίπλα μου
μοιρολογάτε ο πόνος
γιατί ποθαίνει ο φίλος του
και θα 'πομείνει μόνος

Μην έρχεσαι κάθε βραδυά
στ' ονείρου μου τη ζάλη
γιατί υποφέρω την αυγή
που μένω μόνος πάλι

Χωρίς εσένα η καρδιά
να σταματήσει πρέπει
δε τηνε θέλω να χτυπά
με το στανιό στο μπέτι