Την μέρα που σ'αντάμωσα
ορκίστηκα ψυχή μου,
πως όσο ζω θα σ'αγαπώ
πιότερο απ'την ζωή μου!

Θα'θελα να'μουνα χαρτί
και εσύ να ήσουν πένα
να στάζεις το μελάνι σου
και να γινόμαστε ένα!

Τη νύχτα που σε γνώρισα
συνωμοτήσαν τ'αστρα
και μου την πήραν την καρδιά
την έκλεισαν σε κάστρα.

Δε φήνω την αγάπη τσι
άλλος κιανείς να πάρει,
ούτε στον ίδιο το Θεό
δεν κάνω τέτοια χάρη!

Στσ'αγγέλλους επαράγγειλα
την έννοια σου να έχουν,
μα μου 'παν πως οι άγγελοι
αγγέλους δεν προσέχουν...

Είσαι ένα όνειρο άπιαστο
που κάθε βράδυ βλέπω
και το θεό παρακαλώ
μπας και κοντά σου έρθω!!