Στον έρωτά σου ακροβατώ
πέφτω μα δεν λυπούμαι
στα τεντωμένα τα σχοινιά
μ'αρεσει να κινούμαι...

Μαραζι να σαι μακρια
κι η σκεψη να σε φερνει
σ'αποσταση αναπνοης 
και να σε ξαναπαιρνει

Αυτός που δεν πολυμιλεί 
δεν πολυμετανιώνει
αυτό εμένα δίδαξαν 
τση ζήσης μου οι χρόνοι

Ειπα μια μερα της καρδιας
να φυγω να σ'αφησω
και μου πε μη το ξαναπεις
γιατι θα σταματησω

Δεν είναι ανάγκη να μιλάς
τα μάτια σου μιλούνε
και λένε όσα τα χείλη σου
ποτέ δεν θα μου πούνε

Σκέψη μου το κατέχουμε
κι δυο μας κατά βάθος
εκεί που πας και σου κλουθώ
είναι μεγάλο λάθος

Πριν την καρδιά μου ένοχη
κερά μου την εκρίνεις
σκέψου και συ ηντα αφορμές
να σ' αρνηθεί τση δίνεις