Παρ' τη καρδιά μου χάροντα και κράτα τη για δικιά σου
να δεις πως είναι να πονάς μεσα στα σωθικά σου

Εφυγες και άφησες καρδιά και αιμοραγεί το αίμα
θα την αφήσω ανοιχτή για να θυμάμαι εσένα

Πονώ και κρύβω τον καημό γελώ μα νιώθω πόνο
άχι μόνο να μπόρουνα να γύριζα το χρόνο

Κάθε στιγμή απου περνά αργά και λυπημένα
είναι εκείνη μοναχά που ζω χωρίς εσένα

Μου αρέσει μία κοπελιά που δεν τη πολυξέρω
και θέλω μια ζεστή αγκαλιά και όχι να υποφέρω

Πέρασαν άλλοι δώδεκα μήνες κι αυτό το χρόνο
μα ελπίζω οι επόμενοι να 'ναι μισοί στον πόνο

Που εισαι μοιρα να σε δω κι ηντα μορφη να εχεις,
θα'σαι κακια και ασχημη αφου καυμους μου βρεχεις.

Δε λέω τσ' αγάπης ύμνους μπλιό παρα μονό του πόνου
αγάπη την εγνώρισα μα δα 'ναι σειρά του πόνου.