Ειναι φρικτο να αγαπας χωρις να σ'αγαπουνε
να μην τα νιωσει αλλος κανεις αυτα που με πονουνε.

Την αφορμη απου πονω δεν τηνε φανερωνω
να μην το μαθει και χαρει οποιος μου δινει πονο.

Δεν περιμένω τις χαρές ούτε αυτή τη μέρα,
έτσι κι αλλιώς συνήθισα τους πόνους για παρέα.

Το μιαλουδακι το μικρο πολλα μπορει να φερει
σεβνταδες και αλλα βασανα να μην επαναφερει

Καπνιά μου κρούβει το λαιμό στάχτη που με λερώνει,
το τζάκι της αγάπης μας σβήνει και με παγώνει.

Γυρεύει το κεφάλι μου να βρεί τον ίσο δρόμο
θαρώ πως δεν κατάλαβε κι αντάμωσε τον πόνο

Κάμε το βάσανο γιορτή χαρά θα βρείς μεγάλη
χρυσάφι ατόφιο θα γενεί στην ε ζωή την άλλη

Ιντα να καμω τσι καρδιας να μην παραπονατε
αφου 'χει μονο βασανα και πικρες να θυμαται

Το βραδυ τσ'αναστεναγμους ακουει το φεγγαρι
και κρυβεται στα συννεφα το κλαμα οντε το παρει