Τα χέρια μου τα σήκωσα
 και τώρα σκότωσέ με
δεν έχω άλλη δύναμη
μακριά σου να κρατιέμαι

Πες μου ένα λόγο στη ζωή
 που πρέπει εγώ να ζήσω
που μου 'πες άμα σ' αγαπώ
 πρέπει να σταματήσω

Δεν έχει νόημα η ζωή
 αν είσαι εσύ μακριά μου
λόγο τιμής κουράστηκα
να λείπει 'πο κοντά μου.

Στο όνειρο στη σκέψη
 μου στη λύπη τη χαρά μου
στη μοναξιά μου βρίσκεσαι
 όμως ποτέ κοντά μου

Δικάστηκα να σ' αγαπώ
 να λιώνω στον σεβντά σου
και 'συ για 'μένα να κρατάς
 κλειστή τη μοναξιά σου

Ποια αμαρτία έκανα
 και δίκασές με θεέ μου
να ζω και να μου την στερείς
 μεγαλοδύναμέ μου

Κρατάς τo στόμα σου κλειστό
 τα χείλη σφραγισμένα
γι' αυτό δεν έμαθα ποτέ
 τι ένιωσες για 'μένα

Εγώ δεν ζω είμαι νεκρός
 με ανοιχτά τα μάτια
και με καρδιά που έκανε
 το όχι σου κομμάτια

Διώξε με είναι τόσο απλό
 μη με κρατάς κοντά σου
είναι νεκρέ οι ώρες μου
 χωρίς την αγκαλιά σου

Στο ρεσιτάλ της μοναξιάς
 τον πρώτο ρόλο έχω
μην ρωτήσεις πως περνώ
 μονάχα 'γω κατέχω

Μπορεί να κάνω πως γελώ
 μπορεί και να γλεντίζω
μα 'γω κατέχω ήντα καημούς
 και πόνους κουλαντρίζω

Να σ' αγαπήσω πιο πολύ
 μπορώ μα δε το κάνω
γιατί συνήθως στη ζωή
 ότι αγαπώ το χάνω

Δε τηνε θέλω τη ζωή
 που ο Θεός χαρίζει ,
δώρο που πίσω παίρνεται
 για 'μένα δεν αξίζει

Το ξέρω είναι δύσκολο
 φως μου να αποκτήσω
 μα εύκολο να σ'αγαπώ
 όσο καιρό θα ζήσω

 Δίχως ελπίδα σ'αγαπώ
 ξέρω δεν σε κερδίζω
 να κάμω ομπρός δεν γίνεται
 μα και πίσω δεν γυρίζω