Πολλές φορές στο διάβα σου
ζωή έχω σκοντάψει
πόνεσα κι όμως άνθρωπος
δεν μ΄ είδε να΄χω κλάψει!!!

Να 'μουν νιφαδα του χιονιου
κιας ζησω λιγο χρονο
να καθομαι στα χειλη σου
να με φιλας να λιωνω

Ποτε με δανεικα φτερα
δεν πεταξα στα υψη
γιατι ειδα γυρο μου πολλους
που εχουν καταληξει

Το καθε σου χαμογελο
αναπνοη δικη μου
και ενα σου σ' αγαπω
ολοκληρη η ζωη μου

Βρείτε μου κάτι που μπορεί
στην ομορφιά να φτάσει
το πρόσωπο της τη στιγμή
που θα χαμογελασει

Όνειρα κάνουνε πολλοί
μα γω μαι ονειροπόλος
για μένα μία μελαχρινή
είναι ο κόσμος όλος

Τετοιες χαρες τα ματια μου
πρωτη φορα θωρρουνε
γι' αυτο συγγνωμη μοιρα μου
που σου παραπονουμαι

Καρδια μου παψε να πονας
και βαλε τα καλα σου
καινουρια αγαπη χτυπησε
τη πορτα τη δικια σου

Μονο εσενα οντε θωρρω
φως μου παρηγορουμε
σκεψου να σ' ειχα αγκαλια
την ωρα που κοιμουμαι

Αιτια ειναι τα ονειρα
τα βραδυα που κοιμουμαι
γιατι σε παιρνω αγκαλια
και τα παλια θυμουμαι

Ενομιζες πως δυναμη
να σ'αρνηθω δεν εχω
μαθε πως οσο αγαπω
και να μισω κατεχω

Ονειρο κι αν εισαι μακρινο

εγω παντα ελπιζω

ισως θελησει ο θεος

μαζι σου εγω να ζησω

Δεν μετανιωνω τον καιρο

που εζησα μαζι σου
Λυπαμαι που δεν μπορεσα

να βρω καλυτερη σου 

Σ' έβγαλα μέσα απ' την καρδιά

και σ' είδα να βουρκώνεις
είναι γιατί δεν έχεις πια

κανέναν να πληγώνεις
 

Οποιος μου πει να σ'αρνηθω
θα βγαλω να του δωσω
τα ματια μου για να θωρρει
ηντα λατρευω τοσο

ΝΤΡΟΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ν ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ Σ ΑΓΑΠΑΕΙ

 ΜΑ ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΘΟΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ

 ΚΡΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ 

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΘΑ ΧΕΙ