Αγάπη μου, λατρεία μου,
μωρό μου και ζωή μου,
αίμα 'σαι μες τσι φλέβες μου
ψυχή κι αναπνοή μου .

Ο Νότος είσαι του Βορρά
κι η Ανατολή τση Δύσης
του δέντρου είσαι η φυλλωσιά
και το νερό τση βρύσης.

Παρ' την καρδιά μου βάλε τη
κάδρο στην κάμαρά σού
μπορώ να ζω χωρίς καρδιά
μ' αυτή δε ζει μακριά σου...

Οταν φανείς με στ' όνειρο
λίγο πριν ξημερώσει
ξυπνώ με μάτια σφαλικτά
τ' όνειρο μην τελειώσει

Ήλιος εσύ, κερί εγώ
πως να σταθώ σημά σου
απο θα λιώσω μονομιάς
εγώ απ' τη φωτιά σου

Νερο εσυ φωτια εγω
πως να τα καταφερω
που ειναι απο τη φυση αδυνατο
κοντα μου να σε φερω...
Σ΄ ένα καθάριο ουρανό
πετώ να σ΄ αντικρύσω
το πιο ωραίο όνειρο
μαζί σου να το κτίσω

Να σκεπαστείς με όνειρα
απόψε μην κρυώσεις,
όμορφα ν'αποκοιμηθείς
να 'ρθεις να μ'ανταμώσεις...

Λένε ο θάνατος αρχή
άλλης ζωής πως είναι
κι έδωσα όρκο πως κι εκεί
στο πλάι σου θα είμαι

Σε φίλησα και ο θεός
ίσως με τιμωρήσει
γιατί απο τότε εικόνισμα
δεν έχω προσκυνήσει.
Μακριά σου δεν περνώ καλά
και μη ξεχνάς ποτέ σου
πως βρίσκω μόνο τη χαρά
στ'ς αγκάλες τσι δικές σου.

Απο τον κηπο τση καρδιας
Εμπα και ροδα κόψε
Να της τα πας φεγγαρι μου
Απου γιορταζει αποψε!!

Πόσο πολύ την αγαπώ
στο νού σου δεν το βάνεις
δεν εφαντάστηκα ζωή
στην αγκαλιά μιας άλλης.

Τα ομορφα τα ματια σου
σαν με κοιτουνε λιωνω
και διωχνουν μεσα απ την καρδια
τον πιο πικρο μου πονο

Aγάπης, όποιος δεν ένιωσε
το ρίγος στο κορμί του
είναι σα να μην έζησε,
στιγμή από τη ζωή του

Πώς να σου πω πως σ' αγαπώ
που πάλι θα γελάσεις
και θα μου πεις ειρωνικά
"ε...θα το ξεπεράσεις" ....

Ήλιε, του κόσμου βασιλιά,
ποτές μην αγαπήσεις,
γιατί στ'ς αγάπης τον καημό
τη φλόγα σου θα σβήσεις...

Η ομορφια τσ ανατολης
του ηλιου η πρωτη αχτινα
σβηνουνε μες στα ματια σου
γυναικα μερακλινα...

Του ουρανού γυρεύουνε
τ' άστρα να σε χορτάσουν
και τη μορφή σου να χαρούν
πριν και αυτά γεράσουν

Είναι η αγάπη σου ουρανός
και που να βρώ την άκρη
που μόνο η σκέψη μου μπορεί
όπου κι αν είσαι να 'ρθει.

Μέσα στις φλέβες του κορμιού
σ'έβαλα τροχονόμο
για να γιατρεύεις τους παλμούς
με το δικό σου Νόμο!

Όσες φορές για δοκιμή
σε βγάζω από το νου μου
το αίμα δεν κυκλοφορεί
στις φλέβες του κορμιού μου!

Μες στη ζωή μου ξαφνικά
βασίλεψε η ψυχή σου
τα όνειρα που έπλασα
να έχουν τη μορφή σου...

Χίλια τ'αστέρια τ'ουρανού
μα το φεγγάρι ένα ,
στο νου μου έχω πολλά
μα στην καρδιά μου εσένα..

Σαν το μωρο που προσπαθει
και θελει να μιλησει,
ψαχνω το τροπο να σου πω
πως σ'εχω αγαπησει!
Αστέρι να 'μουν τ' ουρανού
για μια σου ευχή να σβήσω
τα πιο κρυφά σου όνειρα
να πραγματοποιήσω...

Έλα να πάρεις την καρδιά
όποτε θέλεις, ξα σου
μα να τη βάλεις να χτυπά
μαζί με τη δικιά σου

Λένε πως έχω σφάλματα
μα γω'χω μόνο ένα
το μυστικό τσ'αγάπης μας
που θάρεψα σε σένα.....!!!

Να το κατέχεις κοπελιά
πως μακριά σου σβήνω
πως η ζωή μου δε μετρά
γι'αυτό και δε σ' αφήνω

Ήθελα να μουνα εγώ
η πρώτη σου η αγάπη
ποτε να μην το γνώριζαν
τα μάτια σου το δάκρυ....

Όταν πονάς να μου το λες
το δάκρυ εγώ να βγάνω
γιατί άμα δω τα μάτια σου
κλαμένα θα πεθάνω

Τη καλοπιάνω τη καρδιά
να σε ξαναγαπήσει
μ΄ αυτή μου λέει δεν μπορεί
πάλι καημό να ζήσει....!!!

Να πάθω θέλει ανακοπή
να πάψει η καρδιά μου
να σκέφτεται πως έφυγες
από την αγκαλιά μου

Αστρο που λειπει απ τω Χανιω
τον ουρανο τα βραδια
εισαι κι αφηνεις ονειρα
να σβηνουν στα σκοταδια.
Πιο ομορφα θα ταν τα Χανια
αν ησουν επαε περα
λειπεις και χανουν ομορφια
μερα με την ημερα.

Πέφτουν τ'αστέρια τα θωρώ
κι όμως ευχές δεν κάνω
γιατί το ξέρω πάντοτε
οτι αγαπώ το χάνω

Λες πως δε θες αγάπες μπλιο
μηδε φιλιές δε κάνεις
κι όμως αξίζει στη ζωή
να παίζεις και να χάνεις.
Το φεγγάρι από ψηλά
τα πάντα τα κοιτάει
και ξέρει πότε μια καρδιά
μιαν άλλη αγαπάει.

Μιλώ σου με τα μάτια μου
κι αυτό νομίζω φτάνει,
να καταλάβεις η καρδιά
σε ποιά μεριά σε βάνει.

Κι απόψε που εβράδιασε
πάλι καβγά έχω στήσει
με την καρδία που λέει μου
μακριά σου πως θα σβήσει.

Παράνομα θα σ'αγαπώ
κι ας ζούμε χωρισμένα
δεν φταίς εσύ, ούτε κι εγώ
έτσι 'τανε γραμμένα.

Μάθια που εύκολα γελούν
κι εύκολα πάλι κλαίνε
αυτά μ' αρέσει ν' αγαπώ
γιατί κακό δε θένε.

Δώσε μου Χάρε δυο λεπτά
δώρο να τση χαρίσω
θα 'χει μοναχα την καρδιά
και τ' άλλα θα στ' αφήσω...