Μου 'πανε δε περνάς καλά
 και με 'χει πιάσει θλίψη
κάποτε μες τα χέρια μου
 πράμα δε σου 'χε λείψει

Με 'να σου ναι παίρνω ζωή
 και με 'να σου όχι σβήνω
και με 'να σου χαμόγελο
 παίρνω χαρές και δίνω

Με ρώτησαν οι φίλοι
μου μακριά σου πως θα ζήσω
κι είπα πως ήσουν όνειρο
 και έπρεπε να ξυπνήσω

Τα μάτια σου είναι αφορμή
 να μπω μέσα στο χώμα
παρόλο που 'ναι καστανά
 συνηθισμένο χρώμα

Όποιον κι αν βάλεις στη καρδιά
 όποιον και αν αγαπήσεις
μακριά μου θα 'ναι δύσκολο
 αγάπη μου να ζήσεις

Δε με πειράζει πως αλλού
 έδωσες τη φιλιά σου
αυτός επήρε το κορμί
 μα 'γω 'χω τη καρδιά σου

Αν σβήσουνε τα όνειρα
 θα σβήσει και η ζωή μου
γιατί μ' αυτά κάθε βραδιά
 είσαι και 'συ μαζί μου

Να 'ξερες πως χρειάζομαι
 τώρα την αγκαλιά σου
τη μυρωδιά, το άγγιγμα
 τα χάδια τα δικά σου

Μην κλαις, μη πάσχεις, μη πονάς
μη λιώνεις, μη λυπάσαι
όλα θα είναι παρελθόν
 όταν κοντά μου θα 'σαι

Κοίτα πως με κατάντησε
 τσ' αγάπης το χατίρι,
εγώ μπεκρής και αυτή κρασί
 σε αλλουνού ποτήρι

 Με 'κανες και σ' αγάπησα
 και τώρα κάνεις πίσω
και έχεις και την απαίτηση
 αλάργο σου να ζήσω

Με 'κανες και σ' αγάπησα
 και τώρα μετανιώνεις,
ώσπου να ζεις το έγκλημα
 τσ' αγάπης θα πλερώνεις

Ακόμη δε σε φίλησα
και όμως το 'χω ζήσει,
κοντά σου δεν εσήμωσα
 μα σε 'χω αγαπήσει

Πανάθεμά με και να δω
 άλλο να τσ' ακουμπήσει,
τη τελευταία του πνοή
 στα χέρια μου θα αφήσει

Ήθελα και να κάτεχα
 σε απορία μπαίνω,
αν μ' αγαπά δε μ' αγαπά
 δεν το καταλαβαίνω

Μια ματιά σου κοπελιά
 τον ήλιο σκοτεινιάζει,
και αν είχε ο έρωτας μορφή
 έπρεπε να σου μοιάζει

Είναι σκληρό μα θα το πω
 πως θέλω να ποθάνω,
άμα σκεφτείς να μ' αρνηθείς
 ήντα θα ζω να κάνω