Και την ρακή την ήκοψα ναρκωτικά δεν παίρνω,
πες μου γιάντα ζαλίζομαι στο νου μου σα σε φέρνω

Μες στο καραβι της σιωπης τα βασανα μου λεω
να μην τ'ακουσει αλλος κανεις για σενανε πως κλαιω

Ολοι με λενε αρχοντα λεξη πολυ μεγαλη
μα 'γω φτωχος θα κυβερνω πονους και πικρες παλι.

Και στο σταυρο που κουβαλω καρφι δεν θα καρφωσει
γιατι δεν εχει στο κορμι τοπο για να πληγωσει

Επέρασα απ' την ζωή μα δεν επήρα πράμα
εκτός από τα βάσανα τσι πίκρες και το κλάμα

Στα φανερα οσο μπορω τη πιο σκληρη θα κανω
μα στα κρυφα 'ναι που πονω και τη ζωη μου χανω.

Βασανα, πόνο και καυμο επερασα μακρια σου
κι αφηκα πισω μια καρδια για να κλουθα κοντα σου

Αμα θα κατσω να σου πω τα παθη μου τραγουδι
η μαυρη γης θα ξεραθει δεν θα χει πια λουλουδι

Πίνω, καπνίζω, ξενυχτώ, και στσι ρακίς τη ζάλη
θα περιμένω για να δω τα δυο σου μάτια πάλι.